بررسی بازده سهام رشدی و ارزشی بر مبنای نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار(be/me) در بورس اوراق بهادار تهران

هدف این پژوهش بررسی نقش، میزان و نوع رابطه برخی از متغیرهای مهم و تاثیر گذار نظیر نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار بر بازده کل، بازده ناشی از سود سرمایه ای، بازده نقدی پرتفوی های ارزشی و رشدی تشکیل شده بر اساس اندازه و  نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار و هم چنین بررسی اختلاف بین بازده دو نوع سهام رشدی و ارزشی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. دوره مورد مطالعه، سال های 1390- 1386 و نمونه انتخابی 88 شرکت از میان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و با ویژگی های تعریف شده،  می باشد.  در این پژوهش، به منظور آزمون فرضیه ها از مدل داده های تلفیقی ایستا و روش حداقل مربعات تعمیم یافته استفاده شده است. در این پژوهش، برای بررسی ارتباط بین نسبت ارزش دفتری به بازار و بازده سهام رشدی و ارزشی،  بازده سهام به سه نوع کل، سرمایه ای و نقدی و سهام رشدی و ارزشی به دو گروه کوچک و بزرگ تقسیم شده است.  نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد، در گروه کوچک، وجود ارتباط بین نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار با دو نوع بازده کل و سرمایه ای و عدم وجود ارتباط با بازده نقدی می باشد. در گروه بزرگ این ارتباط برای سهام رشدی همانند گروه کوچک و برای سهام ارزشی حاکی از عدم وجود ارتباط بین نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار با سه نوع بازده کل، سرمایه ای و نقدی می باشد و بازده سرمایه ای سهام رشدی بزرگ تر از بازده نقدی و در سهام ارزشی خلاف این می باشد و هم چنین نتایج حاکی از بالاتر بودن بازده سهام رشدی در مقایسه با سهام ارزشی است. در نهایت، توجه به سهام ارزشی و رشدی در بورس اوراق بهادار تهران در قالب سرمایه گذاری در پرتفوی هایی با بازدهی بالا به سرمایه گذاران و مدیران پرتفوی پیشنهاد می گردد.